We zijn er een paar dagen tussenuit geweest, naar Volendam en Amsterdam. Voor een picknick is het nog te doen om je eigen eten mee te nemen, maar voor twee hele dagen is dat best lastig. We hebben ons best gedaan om bij het buiten de deur eten binnen het GAPS-protocol te blijven, maar dat valt niet mee. Het is ook niet helemaal gelukt.
Gelukkig heeft dat bij ons niet tot echte problemen geleid. Maar er zijn genoeg mensen die door hun gevoeligheid er flink ziek van hadden kunnen worden. Uit eten gaan en op vakantie in een hotel zitten, is dus niet aan te raden. Zelf koken bij kamperen, een huisje of een appartement, lijkt me, met wat inzet en voorbereiding, wel goed te doen. Je hebt dan veel beter in de hand wat je in je mond stopt.
Up-date
De betere energie is aanhoudend en lijkt ook stabieler te worden. Het verdragen van warmte is verbazingwekkend verbeterd. Gisteren in Amsterdam met een temperatuur van rond de 30 graden, stapten we stevig door. Ik vond het wel warm, maar voorheen had je me op kunnen dweilen en was ik tot niks anders in staat geweest dan stil zitten in de schaduw.
Een soort min of meer onderhuidse eczeem op mijn handen is bijna verdwenen. Het lijkt er op dat ik in het algemeen wat relaxter wordt. Dat ga ik in de gaten houden.
Mijn man is een zogenaamde lichte slaper, zolang ik 'm ken (en daarvoor ook al). De laatste 3 weken slaapt hij hele nachten goed door. Ongekend voor hem!
Langzaam terug
We gaan langzaam terug naar een eetpatroon waarin ook granen, meer soorten bonen etc. zitten. Maar dan wel allemaal op traditionele wijze bereid. Dus zelfgemaakt zuurdesembrood, lang geweekte bonen in lichtzuur warm water etc. Met veel verzadigd vet, veel groenten en bij voorkeur geen suiker en e-nummers meer. En de gefermeneteerde groenten, de kefir, de rauwe melk en de levende yoghurt blijven natuurlijk onderdeel van ons eetpatroon.
Ontwikkelingen
We doen het dieet nu drie maanden, dus maken we de zes maanden die ik van plan was niet vol. Ik sluit niet uit dat we over een tijdje weer eens tijdelijk terug gaan, om tot een nog dieper herstel te komen. En dan misschien zelfs beginnen met de intro. De intro zorgt voor een sneller herstel van de darmen en is essentieel bij allergieën, regelmatige en chronische diarree etc.
Maar op dit moment heb ik het eigenlijk te druk. Ik een opleiding om voedingsdeskundige te worden. In september ga ik naar Londen voor een GAPS-training bij de arts die het allemaal uitgevonden heeft. En daarna open ik mijn eigen voedingspraktijk. Ben druk met het vullen van de bijbehorende website. De soms complexe materie uiteenzetten in goed te volgen Nederlands met de juiste verbanden is een hele brok werk. Het zal hier dan waarschijnlijk ook tot ergens in septober vrij stil zijn.
Daarnaast probeer ik voor het tijdschrift GELUKKIG in het vooruit te werken, zodat ik straks meer tijd voor de voedingspraktijk over houd. Leuk, leuk, leuk, maar ook echt druk voor mijn doen. Dat ik dat nu mentaal en lichamelijk trek is wel een wonder, eerlijk gezegd.
Zo'n 16 jaar geleden (toen was ik 21), was ik een uitgeblust hoopje mens. Een keer stofzuigen en 's avonds het eten klaar maken en ik was gesloopt. En 's ochtends was ik nog net zo uitgeknepen moe als toen ik die avond ervoor naar bed ging. Een avond laat maken op een feestje, kostte me een week. Maar ik was gezond (niks te zien in het bloed) en het had geen naam....
PS: Richting mijn 30e ging het langzaam beter. Toen ik aan het GAPS-dieet begon kon ik meestal overdag goed functioneren, maar was ik meestal 's avonds nergens meer toe in staat. Nu doe ik steeds vaker 's avonds vanalles en nogwat.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar